Abstract:
در جهان امروز که اجزای درونش به طور فرهنگی با یکدیگر در ارتباطند، فهم فرهنگی ، مولفه ی اصلی ارتباط یا عدم ارتباط شمرده می شود. بدین معنا که اهداف یادگیری زبان را دیگر نمی توان تنها در قالب فرآیندی زبانی در نظر گرفت ، بلکه بایستی یادگیری زبان را در راستای تـوانش ارتبـاطی بـین فرهنگـی سوق داد. بنابراین ، مدرسان زبان خارجی ملـزم بـه اسـتفاده و ارتقـای تـوانش بـین فرهنگـی در بـین زبان آموزانشان هستند. در نگاه اول ، این طور به نظر می آید که مدرسان به قدر کافی با فرهنگ های زبـان خارجی که تدریس می کنند آشنا باشند، در نتیجه تحقیق حاضر، منطقا در پـی بررسـی میـزان آشـنایی مدرسان ایرانی با فرهنگ های خارجی و آمادگی شان برای آموزش توانش بین فرهنگـی اسـت .البتـه از طرفی این تحقیق به درک مدرسان از پروفایل یادگیری فرهنگی -زبانی زبان آموزانشان نیـز مـی پـردازد. بدین منظور، از ١٢٠ مدرس ایرانی که در موسسات خصوصی مشهد به تدریس زبان انگلیسی مشغول بودند خواسته شد به سوالات بخش ٤ و ٥ پرسشنامه ای تحت عنوان «مدرسان زبان خارجی و توانش بین فرهنگی که توسط لایز سرکو(٢٠٠٥)طراحی شده پاسخ دهند. یافتـه هـای تحقیـق نشـان داد کـه مدرسان به آشنایی و آمادگی بیشتر به منظور بین فرهنگی سازی آموزش زبان خارجی و ارتقای پروفایل یادگیری فرهنگی زبانآموزان از منظر توانش بین فرهنگی نیازمندند.
Machine summary:
"آن ها بر ضرورت ایجاد تعامل ارتباطی با سخنگویانی که از توانش بسیار بالایی برخوردارند 1 Dell Hymes 2 Chomsky 3 Cook 4 Byram 5 Canale& Swain 6 Communicative Language Teaching (CLT) نیز تأکید کرده اند، بدین ترتیب زبان آموزان قادر خواهند بود در موقعیت های واقعی به نیازهای ارتباطی خود پاسخ دهند.
1 Zarate 2 Kasper 3 Bennett شکل ١ فاکتورهای ارتباط بین فرهنگی (برگرفته از بایرم ، ١٩٩٧، ص ٣٤) مهارت ها٢ تفسیر و ارتباط دانش ١ دانش نسبت به خویشتن و دیگران ؛ درمورد تعاملات فردی و اجتماعی آموزش آموزش سیاسی آگاهی فرهنگی انتقادی ٤ نگرش ها٣ نسبی دانستن خود ارزش گذاردن بر دیگران مهارت ها٥ کشف و/یا تعامل در بین مؤلفه های توانش بین فرهنگی ، نگرش سخنگوی بین المللی مفهوم پایه ایاست که می توان تحت عنوان «کنجکاوی ، آزادی و آمادگی برای به تعلیق درآوردن ناباوری هایی که در مورد دیگر فرهنگ ها و باوری که در مورد فرهنگ خودمان داریم » توضیح داد (بایرم و همکاران ، ١٩٩٧، ص ٧)؛به عبارت دیگر، سخنگوی بین المللی بایستی تمایل و نگرش مثبتی نسبت به آشنایی با فرهنگ های خارجی مختلف و فرهنگ خودش داشته باشد؛بنابراین ، کسب فاکتور بعدی که دانش است از اهمیت حیاتی برخوردار خواهد بود.
درمجموع ، می توان نتیجه گیری کرد که مدرسان ایرانی ، آمادگی آموزش بین فرهنگی را به اندازه کافی ندارند و با توجه به این که مدرسان در فرآیند آموزش ، نقش میانجی را در ارتقای توانش بین فرهنگی زبان آموزان ایفا می کنند (راین و سرکو، ٢٠٠٣) و تصویرسازی واقعی از فرهنگ های خارجی به عهده آن هاست ، بایستی در وهله اول ، درک فرهنگی خود را از منظر توانش بین فرهنگی افزایش دهند؛به عبارت دیگر، کسب دانش ، مهارت ها و نگرش هایی که برای یک سخنگوی بین المللی الزامی است از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است ."