Abstract:
امروزه مشارکت حداکثری زنان در جامعه جهت دستیابی به توسعه در همه ابعاد توسعه پایدار امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. زیرا موقعیت زنان در هر جامعه به شدت تحت تاثیر شرایط و سطوح مختلف توسعه در کشورها است، هرچه کشورها توسعه یافته تر باشند شکاف بین توسعه یافتگی زنان و مردان کاهش می یابد. از این جهت بهبود وضعیت زنان جزء الزامات اصلی در بهبود شاخص های توسعه در هر جامعه است. وضعیت توسعه یافتگی در کشور ما در بعضی شاخص ها مانند سلامت مادران و کودکان بهبود چشمگیری داشته است اما در بعضی از شاخص ها مانند تعداد نمایندگان زن در پارلمان، سواد رسانه های دیجیتال هنوز پیشرفت در خور توجه ی نداشته و تلاش های فراوانی را می طلبد. با توجه به هنجارهای حاکم بر خانواده های ایرانی (عوامل مقوم و فرساینده در سه بعد فردی ،خانوادگی، اجتماعی) به نظر می رسد توسعه زنان در کشور ما نیاز به بازاندیشی و بازنگری دارد.
Machine summary:
و از سوی دیگر دغدغه خاطر زنان و دختران شده است،بی اعتنایی و پرده پوشی زنان و دختران مسئله جنسیت و توسعه موجب انباشت مطالبات زنان و دختران و بروز ناخوشنودی اجتماعی در این طبقه از جامعه "که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند"می گردد که جامعه مارا از نیل به اهداف توسعه پایدار باز می دارد،لذا نباید آن را از داده بررسی های علمی کنار گذاشت و صورت مسئله را پاک کرد و در مقابل چنانچه به ارزش ها و استعدادهی بالقوه این طبقه عظیم جامعه به شکل مستقیم و غیر مستقیم توجه کنیم الهام بخش جامعه ای بسیار مترقی و آگاه و سالم خواهیم بود(محبوبی منش،حبیب زاده ملکی،1390)در ایران هرچند ار منظر دینی هیچ مانعی برای فعالیت و مشارکت زنان دیده نمی شود و در عین حال اهمیت و نقش زنان در امر تولید بیش از پیش درک شده اما نابرابری و تبعیض در همه سطوح و ابعاد به چشم می خورد و سیاست های طراحی شده به شکل پیوست برنامه بوده و در حد طرح و برنامه باقی می مانند بنابراین زنان که نیمی از منبع توسعه هر کشوری هستند و به دلیل اینکه زنان پرورش دهنده و هدایت کننده نسل آینده به شمار می روند .