Abstract:
با توجه به تحلیل رفتن بسیاری ازمنابع آبی» روشهای متنوعی جهت جبران آن به کارگرفته میشود. یکی از این روشهاء
انتقال بین حوضهای آب از طریق مرزهای ب بین المللی, ملی. و برای تامین تقاضا در بخشهای مختلف
صنعتی» کشاورزی و خانگی» به منظور توسعه اقتصادی و اجتماعی میباشد. درسال های اخیر به دلیل تغییراتی که
پروژههای انتقال آب بین حوضهای درحوضههای مبدا و مقصد بوجود آورده اند محققان تلاش کردهاند اثرات این پروژهها
را از دیدگاه های مختلف مورد بررسی قرار دهند. درمجموع نتایج این بررسیها نشان میدهده علیرغم رفع کمبود آب
درحوضة مقصد درکوتاه مدتء اجرای پروژه های انتقال آب میتواند چالشهایی را به ویژه در حوضة مبدا به همراه داشته
باشد. ازجمله این چالش هاء تاثیر منفی انتقال آب بین حوضهای بر مخازن و منابع آب در حوضة مبدا است. همچنین به
دلیل تداخل منافع اقتصادی و اجتماعی بین حوضهها باید به مرزهای سیاسی آنها نیز توجه کرد. در این مطالعه ضمن
بررسی پیامدهای مثبت وآثار منفی طرح های انتقال آب بر ذخیره های آبی حوضههاء به ضرورت یافتن راهحلی برای ایحاد
تعادل در تامین تقاضاهای حوضه های مبدا و مقصد و به طورکلی به بررسی اثرهای زیست محیطی و اقتصادی-اجتماعی
طرحهای انتقال آب پرداخته شده است.
Machine summary:
به همین دلیل مجریان دستگاه هاي اجرایی کشور بایدتوجه داشته باشند که درکنارهر برنامه ریزي بخشی، برنامه ریزي فضایی نیز وجود دارد که نه تنها تمام برنامه هاي توسعه را در ارتباط با یکدیگر می بینند، بلکه می توانند از استعدادهاي بالقوه و بالفعل هر محل یا منطقه بیشترین استفاده را نمایند (ادیبی ،1364) اغلب محققین، برنامه هاي آمایش سرزمین در ایران را ناموفق ارزیابی می کنند و علل اصلی عدم دست یابی طرح هاي آمایشی به اهداف مورد نظر و در ادامه روندهاي نامطلوب در سازمان دهی فضا در سه دهه اخیر را در سه گروه دسته بندي می کنند: 1) نبود تفکر منسجم و نهادینه براي مدیریت سرزمین در سطوح مدیریتی کشور 2) نبود طرح و برنامه مصوب و با پشتوانه قانونی لازم براي سازمان دهی فضا 3) نبود نهاد قانونی مسئول براي مدیریت سرزمین و پیگیري اجراي طرح هاي آمایشی و نظارت برآن (لطیفی ، 1388) مباحث مطرح شده در خصوص آمایش سرزمین نشان می دهد یکی از مهمترین شاخص هاي طرح هاي آمایش سرزمین،توجه به منابع آب و پتانسیل هاي تامین آب در این مناطق است که به طورجدي در بسیاري ازطرح هاي توسعه، جامع و آمایش مناطق مختلف کشور مورد توجه قرارنگرفته است.
در بند (ه) ماده (17) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی قید شده است که طرح هاي انتقال آب بین حوضهای از دیدگاه توسعه پایدار با رعایت حقوق ذینفعان و براي تامین نیازهاي مختلف مصرف، مشروط به توجیهات فنی، اقتصادي ، اجتماعی و منافع ملی مورد نظر قرار گیرد.