Abstract:
هدف: رویکرد آرمانگرایی در روابط بینالملل معتقد است افزایش تسلیحات موجب تشدید درگیری و جنگ میشود و خلع سلاح را راهکار شکلگیری امنیت میداند. در مقابل، رویکرد واقعگرایی بر وجود آشوب و هرج و مرج بین کشورها تأکید میکند، اما برای پاسخ به معمای تأمین امنیت، دو دیدگاه از آن منشعب میشود: واقعگرایی تدافعی و واقعگرایی تهاجمی. واقعگرایی تدافعی معتقد است کشورها در یک ساختار آشوبزده برای تأمین امنیت باید به سمت ایجاد توافقاتی در جهت کنترل تسلیحات پیش روند. در مقابل، واقعگرایی تهاجمی توضیح میدهد که دولتها قدرت نظامی خود را افزایش میدهند تا با رسیدن به سلطه و هژمونی، به امنیت دست یابند. چون هیچ کشوری تمایل ندارد از سایرین عقب بماند، مسابقهای بر سر تأمین تسلیحات رخ میدهد که بدان رقابت تسلیحاتی میگویند. هدف مقاله حاضر آن است که پدیده رقابت تسلیحاتی در میان کشورهای منتخب منطقه غرب آسیا؛ شامل ایران، ترکیه، عربستان و رژیم صهیونیستی در فاصله سالهای 1977 تا 2017 را مورد بررسی قرار دهد.
روش:اساس مدلسازی نظری در مقاله حاضر، الگوی ریچاردسون و مطالعه تجربی نیز مبتنی بر رویکرد اقتصادسنجی سری زمانی از نوع مدل تصحیح خطای برداری (VECM) است.
یافتهها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که ایران با رژیم صهیونیستی در رقابت تسلیحاتی است. از سوی دیگر، عربستان و ترکیه، هر دو به صورت یکطرفه تحت تأثیر مخارج نظامی رژیم صهیونیستی هستند. بدین ترتیب مشاهده میشود که تغییر در مخارج نظامی رژیم صهیونیستی علت تغییر در مخارج نظامی هر سه کشور ایران، عربستان و ترکیه بوده است.
نتیجهگیری: هر سه کشور ایران، عربستان و ترکیه، رژیم صهیونیستی را تهدیدی برای خود تلقی میکنند و درنتیجه این کشور را میتوان عامل مهمی در بیثباتی منطقه دانست. از سوی دیگر نتایج نشان میدهد که به لحاظ تاریخی یک رقابت تسلیحاتی در منطقه غرب آسیا شکل گرفته است که با توجه به شرایط حساس موجود، لازم است اقدامات فوری برای رفع آن صورت پذیرد.
Objective: Idealism approach in international relations believes that arms proliferation results in aggravation of conflicts and brings war, recommending disarmament as the solution. Oppositely, Realism approach highlights chaos and anarchy among countries, but in order to solve the security puzzle puts forward two views: defensive realism and offensive realism. Defensive realism believes that in an anarchy, countries should proceed toward agreements in order to yield security. But, offensive realism explains that states foster their military power in order to gain security by attaining dominance and hegemony. Since no country tend to drop behind the others, a race will engender on the raising armaments that is called Arms Race. This study aims to assess the arms race among western Asia countries including Iran, Turkey, Saudi Arabia and Israel during 1977-2018. Method: Theoretical model is based on Richardson Model and empirical study uses times series econometrics, particularly Vector Error Correction Models (VECM). Results: Results show that Iran and Israel are experiencing arms race. Furthermore, Saudi Arabia and Turkey are unilaterally affected by Israel's military expenditures. Conclusion: Iran, Saudi Arabia, and Turkey all react to Israel actions, that is, Israel is the instability factor of the West Asia. Furthermore, there is evidence of arms race in the West Asia and so an immediate action is necessary.