Abstract:
تسلیحات شیمیایی با وجود فناوری ساده خود، توان نابودسازی زیادی دارند. نیروهای رژیم بعث با حمایت کشورهای دیگر، به کارگیری تسلیحات شیمیایی علیه ایران را از 23 دی ماه 1359 هجری شمسی، یعنی از همان اوان آغاز دفاع مقدس، آغاز کردند و این کار روز به روز فزونی یافت. تعداد حملات رژیم بعث، در حدود ده حمله در سال 1359 هجری شمسی بوده و این در حالی است که قریب به 45 حمله در سال 1367 انجام داده است که بدون تردید، با همکاری دیگر کشورها، از جمله و به ویژه آمریکا، بوده است. مقاله پیش رو بر آن شده است تا به موضوع به کارگیری تسلیحات شیمیایی در دفاع مقدس از منظر حقوق مسئولیت بینالمللی کشورها بپردازد. فرضیه مقاله این است که مسئول دانستن یک کشور بابت آن عمل متخلفانه بینالمللی، مانع از مسئول دانستن سازمان بینالمللی یا کشورهای دیگر دانسته نمیشود. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی است. راستی آزمایی فرضیه این پژوهش از طریق توصیف، تحلیل منطقی و بررسی منابع حقوق بینالملل عمومی است. مقاله پیش رو از رهگذر تحلیل گزارههای حقوقی بینالمللی استدلال کرده است که افزون بر رژیم بعث، مسئولیت بینالمللی کشورهای دیگر بابت نقشی که در کمک یا مساعدت ایفا کردهاند محقق است.
Chemical weapons have a great power of destruction despite their simple technology, The forces of the Baath regime, with the support of other countries, started using chemical weapons against Iran on January 23, 1359 AH, that is, from the very beginning of the holy defense, and this work increased day by day. The number of attacks by the Baath regime was about ten attacks in 1359 AH, while it carried out about 45 attacks in 1367, which were without doubt with the cooperation of other countries, including and especially the United States. The following article aims to deal with the issue of using chemical weapons in holy defense from the point of view of the international responsibility of countries. The hypothesis of the article is that holding a country responsible for that international criminal act does not prevent holding the international organization or other countries responsible. The research method is descriptive-analytical. The verification of the hypothesis of this research is through description, logical analysis and examination of the sources of general international law. The following article has argued through the analysis of international legal propositions that, in addition to the Baath regime, the international responsibility of other countries for the role they have played in aid or assistance is fulfilled.
Machine summary:
با توگه به اينکه کشورهاي مختلف از گمله و به ويژه آمتيکا، به رژيم بع کمک کتدهاند، در مورد بهکارگيتي تسليحات شيميايي عليه ايتان در دفاع مقدس، مضاف بت بح تحقن مسئوليت بينالمللي لزم است تا به توزيع مسئوليت بينالمللي نيز پتدااته شود.
شايسته توگه است که چ(انچه در اساس(امه ديوان بينالمللي دادگستتي م(عکا شده است (٣٨ Art :١٩٤٥ ,ICJ Statute)، عتف بينالمللي يکي از م(ابع اصلي حقوق بينالملل قلمداد مي - شود )محمودي و ستايشپور، ٢٢٣٨: ٣٢٨ .
ازاينرو، بدون تتديد به موگب آنچه که در مجموعه مواد ٣٢٢٢ نهاد 201 تدوين و توسعه تدريجي حقوق بينالملل م(عکا شده است، اين امکان متصور است که بيش از يک کشور بابت عمل متخلفانه بينالمللي مسئوليت بينالمللي داشته باش(د :٢٠١١ ,Nollkaemper) (١٩٩.
اين امت در مورد سازمانهاي بينالمللي نيز مصداق دارد و مجموعه مواد ٣٢٢٢ کميسيون حقوق بينالملل سازمان ملل متحد در زمي(ه مسئوليت سازمانهاي بينالمللي به مسئوليت بينالمللي بابت کمک يا مساعدت تصتيح داشته است (١٤ .
اين به آن مع(ا است که مم(وعيت تسليحات شيميايي حتي اگت در معاهده بينالمللي نياي(د، به موگب عتف بينالمللي به ع(وان يکي از م(ابع اصلي حقوق بينالملل به آن نحو که در ماده ٢٨ اساس(امه ديوان بينالمللي دادگستتي م(عکا شده است، مم(وعيت دارد ,ICJ Statute) .
تحقن مسئوليت مستقل در وضعيت حاضت، مستلزم آن است که دو ع(صت انتساب و نقض تعهد بينالمللي به رژيم بع به ع(وان مباشت کاربتد تسليحات شيميايي در دفاع مقدس ايضاح گتدد.
Plakokefalos, Ilias, Principles of Shared Responsibility in International Law: An Appraisal of the State of the Art, Cambridge University Press.