Abstract:
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گر همسازی با هدف در رابطه بین خودتنظیمی و بهزیستی روانشناختی در بین دانشجویان بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال در سال تحصیلی 1389-1399 بودند. تعداد افراد نمونه 508 نفر که با روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند. بدینصورت که پرسشنامهها بهصورت آنلاین تهیه شد و در گروههای مجازی دانشجویان دانشگاه توزیع شد. ابزار پژوهش شامل مقیاس همسازی با هدف ورسک و همکاران (2003)، پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد و همکاران (1995) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1995) بودند. بین مولفههای خودتنظیمی و بهزیستی روانشناختی و همسازی با هدف رابطه مثبت معنادار است و نتایج هر دو عامل همسازی با هدف بهصورت مثبت و معنادار رابطه بین خودتنظیمی و بهزیستی روانشناختی را میانجی گری میکند. افراد با توانایی خودتنظیمی بالا بهصورت هدفمندتر عمل میکنند، اهداف غیرقابل دستیابی خود را رها میکنند و اهدافی جایگزین برای خود تعیین میکنند. این توانایی رها کردن اهداف غیرقابل دستیابی به فرد کمک میکند تا از اضطراب و حالت درماندگی نرسیدن به اهداف خود رها شوند که این خود به بهزیستی روانشناختی بالاتر میانجامد. نتایج بهدستآمده میتواند زمینهای برای تدوین دورههای کاربردی و آموزشی در راستای ارتقا بهزیستی روانشناختی باشد.
The purpose of this study was to consider the mediating role of Goal adjustment in relation between self-regulation and psychological well-being. The statistical population of this study was all students of Azad University of Tehran North Branch in the academic year of 2020-21. The sample consisted of 508 students selected by Convenience sampling. The research tools included Goal Adjustment Scale Wrosch et al. (2003), Self-regulation Questionnaire Bouffard et al. (1995) and Reef Psychological Well-being Questionnaire (2002). The results of data analysis indicate that there was a significant positive relationship between self-regulation, psychological well-being, and goal adjustment. Students with high self-regulation act more purposefully, disengage from unattainable goals and pursue alternative goals. This ability of disengaging from unattainable goals helps them prevent anxiety and feeling of helplessness which in turn leads to higher psychological well-being. The obtained results can be a basis for developing practical and educational courses in promoting psychological well-being.
Machine summary:
عامل دیگری که منجر به افزایش Ryan Deci Ramirez- Luzuriaga DiGirolamo Martorell Ramirez-Zea Waford Stein Fava Ruini Belaise Wood Tarrier Kraiss Klooster Moskowitz Bohlmeijer بهزیستی روانشناختی میشود توانایی دانشجویان توانایی در رها کردن اهداف غیرقابل دستیابی و پیگیری اهداف جدید است (ورسک، شایر، کارور و شولتز، 2003).
توانایی خودتنظیمی بهعنوان یک متغیر اصلی در روانشناسی موردتوجه قرارگرفته است و با طیف وسیعی از نتایج مثبت بهزیستی ارتباط دارد (سندرز و مازوچلی، 2012؛ به نقل از سایمون 18 و دوراندباش 19 ، 2014) و بهعنوان يک ساختار چندبعدی درنظر گرفته میشود (مککللند 20 ، کامرونپونيتز 21 ، مسرسميت 22 و تومينی 23 ،2010؛ به نقل از هوبرت 24 ، Cadim Pinto Ramirez-Maestre Esteve Lopez-Martinez Serrano-Ibanez Ruiz-parraga Peters Huynh Torquati Fernandez-Abascal Dolores Martín-Díaz Fomina Burmistrova-Savenkova Morosanova Simon Durand-Bush Simon Durand-Bush McClelland Cameron Ponitz Messersmith Tominey Hubert گايمارد 1 و فلورين 2 ، 2017).
ویژگیهای شخصیتی (وگا، تروبيا، مارکوپالارس، سوتو و رودريگزفورنلز، 2020)، اهمالکاری تحصیلی (کرمي، 1397؛ طهماسبزادهشيخلار و صادقپور، 1398؛ Guimard Florin Kadzikowska-Wrzosek Moffitt Arseneault Belsky Dickson Hancox Harrington Caspi Gross Posner Rothbart Geldhof Gestsdottir Cameron Bowers Little Grammer قدمپور، درخشانفر، پادروند و قربانی، 1399)، بهزیستی روانی (ورسک و شایر، 2020)، از جمله متغیرهای مرتبط با خودتنظیمی هستند.
پرداختن مجدد به هدف به معنی دوباره متعهد شدن به یک هدف معنادار و Borgogni Cepale Theodorou De Longis Milyavskaya Werner Inzlicht Koestner Scobbie Thomson Pollock Evans جایگزین است.
یافتههای پژوهش حاضر در مورد فرضیه چهارم نشان میدهد هر دو عامل رهاکردن و پرداختن مجدد به هدف همسازی با هدف بهصورت مثبت و معنادار رابطه بین خودتنظیمی و بهزیستی روانشناختی را میانجیگری میکند.