Abstract:
رسیدن به کمال از اهداف خلقت انسان به شمار میرود؛ چرا که خداوند متعال میفرماید: وما خلق ت
الجنّ والانس الّا لیعب د ون؛ من جنّ و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند، مراد از بندگی
رسیدن به اوج کمال و قله سعادت بشری است و انسان کامل کسی است که به جوار و آستان قرب الهی
راهیافته است.
باتوجهبه هدف نهایی بودن کمال انسان در خلقت بشر، راه رسیدن به این مقصود نیز شناخت و فهم
دقیق نیازهای بشری است و راه رسیدن به این نیازها نیز انسانشناسی است؛ چرا که تا انسان خود را
نشناسد، نمیتواند نیازهای موجود در جهت رسیدن به کمال خود را بیابد، آنچنان که از پیامبر گرامی
اسلام و امیرالمومنین )ع( نقل گردیده است: من عرف نفسه فقد عرف ربّه .
اینک برای شناخت انسان نیاز به راه و روش است که سیره نبوی میتواند بهترین این راهها باشد.
هدف از پرداختن به این پژوهش این است که انسانها بتوانند با الگوپذیری از سیره و زندگی معصومین
علیهمالسلام زندگی ایدئال و جامعه فاضله را تشکیل دهند تا در مسیر خدمت به امام عصر عجلالله
تعالی موفق باشند و از یاران واقعی حضرتش به شمار روند،و بتوانند اسلام ناب محمدی را به معنی
خاص کلمه در جهان ارائه و رواج دهند .
و در راستای بهدستآوردن این مقاله به قرآن و تفاسیر آن و مجموعه بیانات و گفتارهای شهید مطهری
و مقام معظم رهبری مراجعه شده است تا بتوان با بهرهگیری از گفتارهای ناب این دو بزرگوار پژوهشی
بدیع و ایدئال را در راستای مطالعه و بهکاربردن تمام انسانها تهیه نمود
Machine summary:
شناخت انسان کامل از ديدگاه اسلام از آن نظر بر مسلمانان واجب است که حکم الگو و سرمشق را دارد و ازآنجاکه از ديدگاه اسلام انسان کامل در خاتم پيامبران ، حضرت ختمي مرتبت محمد مصطفي صلي الله عليه واله بروز و ظهور پيدا کرده است ، به بيان و بررسي اين موضوع مي پردازيم که : از ديدگاه شهيد مطهري (ره ) (که به عنوان اسلام شناس آگاه به زمان بوده است )، سيره نبوي ما را به انسان کامل مي رساند و ديدگاه شهيد مطهري نسبت به انسان شناسي در سيره نبوي چگونه است ؟ در راستاي موضوع مطرح ، چند کتاب و مقاله تدوين شده است که در ذيل به برخي از آنها اشاره م١.
(مرتضي مطهري ، نقدي بر مارکسيسم ، چاپ هفتم ، تهران ، صدرا ، ١٣٨٩ ، ص ٩٥ ) استاد فطرت را به دو نوع تقسيم ميکند يکي در ناحيه شناخت ها و درک ها و دريافت ها؛فطري بودن امور مذکور به اين معني ميباشد که زماني انسان به مرحله اي از رشد برسد که بتواند اين امور را تصور کند.