Abstract:
هدف از تحقیق حاضر مقایسه استراتژی مطالعه و انگیزش تحصیلی در دانشجویان رتبه های برتر با رتبه های پائین کنکور سالهای 1395 تا 1397 دانشگاه تبریز بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر با رتبه های برتر و پائین کلیه دانشکده ها در دانشگاه تبریز به تعداد9740 نفر می باشند که به شیوه نمونه گیری هدفمند به تعداد 345 نفر انتخاب شده اند، روش تحقیق علّی – مقایسه ای و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه می باشد. روایی پرسشنامه توسط اساتید بررسی و تائید شده است و پایایی آن نیز بالاتر از 7/0 ضریب آلفای کرونباخ می باشد. نتایج حاصل از آزمونهای آماریt تک نمونه ای وt گروههای مستقل نشان می دهد: وضعیت انگیزش تحصیلی وراهبردهای مطالعه در دانشجویان مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط می باشد. همچنین استراتژی مطالعه و انگیزش تحصیلی دردانشجویان رتبه های برتر و پائین کنکور سالهای 1395 تا 1397 دانشگاه تبریز متفاوت و میانگین رتبه های برتر بالاتر از رتبه های پایین است. بین دوگروه از نظر استراتژی تکرار، استراتژی نظارت بر درک مطلب تفاوت معناداری وجود دارد. ولی دو گروه دانشجویان رتبه برتر و رتبه پایین از نظر استراتژی بسط دهی و استراتژی سازماندهی تفاوت معناداری ندارند.
Machine summary:
com چکیده هدف از تحقیق حاضر مقایسه استراتژی مطالعه و انگیزش تحصیلی در دانشجویان رتبه های برتر با رتبه های پائین كنكور سالهاي 1395 تا 1397 دانشگاه تبریز بوده است.
(رجوع شود به تصویر صفحه) شکل 2: اجزاء انگیزش پیشینه تحقیق کشفی و همکاران ( 1396) در مطالعه ای به بررسی وضعیت انگیزه تحصیلی و برخی عوامل مرتبط در دانشجویان دانشکدههای بهداشت و تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شیراز پرداختند.
نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای موفقیت در دانشگاه بر خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی دانشجویان سال اول علوم پزشکی تأثیر مثبت و معنیدار دارد.
در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات جهت آزمون فرضیه های تحقیق از دو پرسشنامه استفاده شده که یکی پرسشنامه راهبردهای مطالعه و بعدی پرسشنامه استاندارد انگیزش تحصیلی است که هر دو پرسشنامه برای دانشجویان است.
نتیجه گیری نتایج پژوهش حاضر نشان داد که از نظر استراتژی مطالعه، تفاوت وجود دارد و میانگین رتبههای بالا کمی بیشتر از میانگین رتبه های پایین است این یافته با نتایج تحقیقات عباباف، (1375)، افکانه (1389)، بابانژاد (1375)، کامکار (1376)، هاشمی (1387)، صالحی (1388)، دستلان، ملک زاده (1389)، بوساتو و همکاران (2008)، سنس و ویت (2010)، سـرین و همکـاران (2009)، هانتر و لیندر (2005) همسو است و با یاقته های، بادله (1391)، ترشیزی (1391)، یزدانفر (1389)، ناهمسو است.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دوگروه از نظر انگیزش تحصیلی تفاوت وجود دارد و میانگین رتبههای بالا کمی بیشتر از میانگین رتبههای پایین است.